Margaret Paul over innerlijke verbondenheid. Het boek ‘The Inner Bonding Masterclass,’ (De kracht om jezelf te helen) is een bestsellerauteur, ze is bedenker van het innerlijke hechting zelfgenezingsproces. Ze is verschenen op vele, vele radio- en tv-shows. Margaret heeft een PhD in psychologie, ze is een relatie-expert, spreker, consultant en artiest. En heeft met succes met duizenden mensen gewerkt. Ze geeft al meer dan 50 jaar lessen en seminars.
Houden we van onszelf?
Het gaat over zelfliefde en waarom het zo belangrijk is. Houden we van onszelf of hebben we onszelf in de steek gelaten? Als we ons in de steek gelaten voelen, is het heel gemakkelijk om dat op anderen te projecteren. Als we eenmaal niet van onszelf houden, dan laten we onszelf in de steek.
We voelen dan van binnen een soort zwart gat van leegte. We hebben van binnen liefde nodig. Maar zoveel mensen denken dat de liefde die we nodig hebben van iemand anders moet komen. In plaats van dat we leren onze hogere bron van liefde aan te boren en die naar binnen te halen.
En als we eenmaal denken dat er iemand anders is die dit voor ons kan doen, dan proberen we diegene te controleren. Dit creëert een ramp in relaties, niemand wordt graag gecontroleerd. Natuurlijk hebben we ons gemeenschappelijk niveau van zelfverwaarlozing of ons gemeenschappelijk niveau van zelfliefde aangetrokken.
Dus als we onszelf in de steek laten, niet van onszelf houden, trekken we iemand aan die hetzelfde doet. En de relatie zal geen liefdevolle, verbonden en vreugdevolle zijn. Als we onszelf ook in de steek laten, creëert dat een enorme hoeveelheid stress en dat leidt weer tot ziekte. Bovendien, als we onszelf in de steek laten, traumatiseren we onszelf. We behandelen onszelf op dezelfde manier als toen we opgroeiden. En zo houden we dat trauma in stand door hoe we onszelf behandelen.
Hebben we onszelf afgewezen?
Er zijn belangrijke manieren waarop mensen zichzelf in de steek laten en zichzelf afwijzen. Altijd als we onszelf afwijzen, creëren we een laag zelfbeeld, een lage eigenwaarde. Dus een van de manieren die we allemaal hebben geleerd toen we opgroeiden. We konden niet omgaan met grote pijn. En meestal waren er geen mensen in de buurt om ons te helpen. Dus gingen we in ons hoofd zitten en maakten ons los van ons lichaam.
Wat betekent dat we ons niet kunnen afstemmen op onze gevoelens. Dus als er een kindje iets komt vragen en je bent van streek, dan zit je alleen maar in je hoofd. Je zit achter je computer en je bent er niet bij. Dan voelt het kind zich afgewezen en in de steek gelaten. En dat is wat er gebeurt op dat niveau.
Onze ziel, ons innerlijk kind
Velen van ons hebben ook geleerd om hard over onszelf te oordelen. Wanneer we onszelf beoordelen, wijzen we onszelf af en laten we ons in de steek. Daardoor voelen we ons angstig, depressief en hebben we een laag eigenwaarde. Dan kan het dat we ons wenden tot verschillende verslavingen, eten, alcohol, drugs en processen die uitdoven. We verlaten onze gevoelens.
We kunnen dat onze ziel noemen, ons innerlijke kind. We verlaten onszelf. Wie we werkelijk van binnen zijn, alleen en verdoofd en ons afgewezen voelend.
En dan de andere weg, we maken andere mensen verantwoordelijk voor onze gevoelens. Dus nogmaals, als je een kind hebt en iedereen komt langs, dan geef je het kind geen aandacht. Ze voelen zich afgewezen en zullen uiteindelijk een heel laag gevoel van eigenwaarde krijgen.
Dus wat creëert een laag gevoel van eigenwaarde?
Ten eerste beoordelen we onszelf op onze prestaties. Waarderen we alleen onze prestaties door wat andere mensen denken die ons aardig vinden? En niet door wie we werkelijk zijn? En niet door de intrinsieke kwaliteiten, vriendelijkheid of zorgzaamheid. Dat creëert een laag eigenwaarde. Onze vrijgevigheid, eerlijkheid, integriteit en onze creativiteit? Dan gaan we eindigen met een gevoel van een laag zelf.
Intrinsieke kracht is een kracht die volledig uit jezelf komt, niet gestimuleerd door externe factoren. Vaak is het een vaardigheid waar je goed in bent of een karaktertrek die echt bij jou hoort. Je wordt er blij van om dit in te zetten en het geeft je energie.
Omdat we onze waarde hebben gehecht aan uiterlijkheden, gaan we ons laagwaardig voelen. Wanneer we werken vanuit, wat we de egowond zelf noemen, dan is dat het deel dat ons in de steek laat. Als we onszelf in de steek laten, gaan we ons natuurlijk niet waardig voelen.
De boodschap is elke keer dat we onszelf in de steek laten is ‘Je bent niet belangrijk, jij bent jij maar. Je bent niet lief. Je bent het niet waard om naar te luisteren. Je bent het niet waard om voor te zorgen.’
Gezondheid communiceert meestal via gevoelens
Gezondheid kan communiceren via woorden, maar als we die gevoelens negeren, dan is dat de boodschap dat je niet meetelt, je bent niet belangrijk. Dus dan voelen we ons natuurlijk laag.
We leven op zoveel manieren in een zeer rechtse, extern gemotiveerde wereld dat het logisch is dat velen van ons daarmee worstelen. Heb ik dat goed gedaan of heb ik dat fout gedaan? Daarom word ik zo gewaardeerd. Dus laten we verder gaan met innerlijke binding.
Innerlijke binding
Dus de eerste stap is uit je hoofd gaan zodat je je bewust kunt worden van je gevoelens. Het is teruggaan naar je lichaam. Toen we geboren werden, waren we in ons lichaam. We waren ons bewust van onze gevoelens. We handelden van daaruit maar toen hebben we de verbinding verbroken.
Velen van ons hebben geleerd om volledig los te komen van ons lichaam door trauma’s en andere dingen. Het gaat er dus om, om terug te keren in ons lichaam en dat is stap één: aanwezig zijn bij je gevoelens. Voor mij kostte dat veel oefening. Ik zat in mijn hoofd en ik verdiepte me in andermans gevoelens, maar ik had geen idee wat ik zelf voelde. Dus het vergde oefening om in mijn lichaam te komen.
Met innerlijke binding doorlopen we deze stappen op elk moment dat we ons bewust zijn van iets anders dan vrede vanbinnen. Dus als je angst, je depressief voelt, schuld, schaamte of andere pijnlijke gevoelens voelt, willen we nu de stappen doorlopen.
De volgende stap is dat we in ons hart ademen. We openen ons om te leren wat liefdevol is voor onszelf.
Twee intenties
In innerlijke verbondenheid zijn er twee intenties. We willen leren om van onszelf te houden of we willen ons beschermen tegen pijn. Met de verschillende vormen van controlerend gedrag wat we allemaal geleerd hebben te doen. Dus gaan we naar ons hart. We stellen ons open om te leren en we leren mensen hoe ze toegang kunnen krijgen tot hun hogere zelf. Die bron is van liefde, waarheid en wijsheid.
Dus in stap 2 zeggen we: “Ik nodig je liefde en mededogen uit in mijn hart, want liefde is mededogen. We stellen ons open voor onze geestesgaven. En dit is wat we de liefdevolle volwassene noemen. Dit is een open, nieuwsgierig, spiritueel verbonden deel van ons.
In stap 3, vanuit die liefdevolle volwassenheid, zijn we aan het onderzoeken. Dus laten we zeggen dat je je angstig voelt. Wat vertel ik je of hoe behandel ik je? Wat doe ik wel of niet? Daardoor voel je je angstig, depressief, boos of wat dan ook. En dat innerlijke deel legt al die druk op je. Of je veroordeelt me of je negeert me. Je maakt de gevoelens van anderen belangrijker dan die van mij. Allerlei dingen die we misschien doen waardoor we deze pijn creëren.
En dan gaan we er iets dieper op in. Wanneer hebben we geleerd om dit te doen? En dit is waar onze valse overtuigingen zijn en we het kunnen ontginnen. Dus laten we zeggen dat we ontdekken dat we onszelf vertellen dat ik niet goed genoeg ben. Ik zal nooit goed genoeg zijn, iets wat we onszelf vaak vertellen. Kijk daarnaar, wanneer heb ik dat op me genomen en waar hoopte ik op?
Meestal hopen we dat door onszelf te beoordelen en onszelf te vertellen dat we niet goed genoeg zijn, we het beter zullen doen. Maar dat creëert alleen maar angst, dus het werkt eigenlijk niet.
In de vierde stap gaan we weer naar onze hogere begeleiding en vragen we of het waar is van je overtuigingen die je hebt. Is het echt waar dat ik niet goed genoeg ben?
En als je in verbinding staat, zal je begeleiding zeggen dat je een prachtige, perfecte vonk van het goddelijke bent. Het bestaat niet dat je niet goed genoeg bent. Het is je ego. Je ego is niet goed genoeg en veroordeelt zichzelf. Maar jij, jij bent geweldig. En dus is een deel van het verkrijgen van onze eigenwaarde om te ontdekken wie we werkelijk zijn. En dat doen we in verbinding met onze hogere begeleiding.
De vijfde stap is de volgende vraag: Wat zou liefdevol zijn voor mij, in mijn hoogste goed, waar we ook geleid worden om te doen.
Ik heb jarenlang geprobeerd om te hebben wat ik kreeg in de goddelijke verbinding. Ik wilde echt dat ik af en toe die verbinding zou voelen, zoals veel mensen hebben. Maar weet je, het zou gewoon gebeuren maar wilde niet dat het zomaar gebeurde. Ik wilde er toegang toe hebben wanneer ik maar wilde. En dus toen innerlijke verbondenheid in ons leven kwam door spirit leerde ik dat het om frequentie ging.
Frequentie bij jezelf
Het gaat erom hoe hoog onze frequentie is, want dat is de snelheid waarmee we vibreren. En spirit vibreert op een hogere frequentie dan wij. Ik begin me te realiseren dat het openstellen voor het leren over liefde, over van onszelf houden, van anderen houden, echt de frequentie verhoogt. En voor mij verhoogde het de frequentie zo hoog dat ik die goddelijke verbinding naar believen begon te krijgen en dat was monumentaal voor mij. Ik begon gewoon informatie downloads te krijgen, het was verbazingwekkend.
Dus toen dacht ik dat alles wat ik hoefde te doen was mijn klanten te leren over het bewegen in de intentie. Om te leren over liefde en ze zouden dezelfde ervaring hebben. Maar dat hadden ze niet en dus kostte het me tijd om dit te begrijpen.
Lichaam en geest
Wat was hier echt aan de hand? Ik begon in mijn twintiger jaren heel goed te eten omdat ik een ziekelijk kind was geweest. Dus begon ik biologisch te eten. Tegen de tijd dat ik begon te leren, was mijn lichaam echt schoon, echt helder. En uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat frequentie beide is.
Wat zowel met het lichaam als met de geest te maken heeft. En dus als je goed eet, je lichaam in een hoge frequentie is en als je openstaat om te leren, maakt dat het heel gemakkelijk om je te verbinden met het goddelijke. Het gebeurt gewoon en heel natuurlijk.
Stress
Maar een van de problemen in onze maatschappij is dat er zoveel junkfood is en als je suiker eet en bewerkte junk en al dat fabrieksvoedsel, dan verlaagt dat je frequentie zo erg omdat het zo zwaar is voor je lichaam. Natuurlijk creëert het ook ziektes en als je jezelf in de steek laat, creëer je stress.
Met stress kun je je niet verbinden als dat gebeurt. Het is gemakkelijker om je te verbinden als je frequentie hoog is. Maar voor de meeste mensen is het niet gemakkelijk om zich echt open te stellen om te leren van zichzelf te houden. En het is niet gemakkelijk om echt schoon te eten. Dus dat is de uitdaging.
Doe het in kleine stapjes, want het kan overweldigend zijn. Ik heb mensen meegenomen naar een natuurvoedingswinkel en ze weten niet wat ze moeten doen. Dus ga je een natuurvoedingswinkel binnen, maak je kennis met wat er is en concentreer je je op wat vers is.
Ik zeg niet tegen mensen dat ze veganist, vegetariër of zoiets dergelijks moeten worden. Of het Paleodieet (oer dieet) is geen afvaldieet maar een manier van eten. Want ik denk dat we allemaal verschillend zijn en dat het er deels om gaat ons eigen lichaam te leren kennen en uit te vinden wat ons lichaam nodig heeft. Ik weet wat mijn lichaam nodig heeft, maar ik weet niet wat een lichaam van iemand anders nodig heeft. Het is dus weer een kwestie van afstemmen.
Je kunt beginnen met vers fruit.
Voedsel beïnvloed je, neem verse groenten die biologisch zijn. Zelfs als het biologisch is, gepasteuriseerde zuivel is echt een niet-voedingsmiddel, het kan mensen ziek maken. Dus als je een boerderij in de buurt hebt die rauwe biologische zuivel heeft en je wilt dat, dan is dat prima.
Gekiemde granen vóór de jaren 1850, vóór de maaidorser oogstten de mensen granen. Daarna lieten ze het kiemen, waardoor het een soort groente werd. Maar nu doen ze het voordat ze gekiemd zijn, waardoor het een koolhydraat wordt. Het is alsof je suiker eet, dus gekiemde granen. Je kunt wegblijven van industriële zaadolie, saffloer, zonnebloem, dat soort dingen. Eet gewoon de natuurlijke oliën. Mijn vuistregel is als ze het 400 jaar geleden niet aten, eet het dan ook niet.
Dat maakt het gewoon zo veel gemakkelijker, in de loop der jaren heb ik leren koken. Ik maak alles vanaf nul. Ik ben een druk persoon, maar ik vind nog steeds de tijd om dat te doen. Mijn innerlijke kind voelt zich heel dankbaar dat ik dit voor mezelf doe, want hier ben ik en ik word binnenkort 82, en ben zo gezond. Ik heb gewoon veel energie en een geweldige gezondheid en helderheid. Ik werk veel, wat ik heerlijk vind. Dus ik weet dat het werkt. Zorg echt liefdevol voor jezelf, fysiek, emotioneel en spiritueel.
Hoe werk je aan die balans?
De meeste mensen hebben twee angsten. De angst voor afwijzing en de ander en zichzelf te verliezen.
En beide angsten komen voort uit het feit dat ze hun liefdevolle volwassen zelf, dat zich in het hogere brein bevindt, niet hebben ontwikkeld. De meeste mensen met wie ik werk, hebben geen liefhebbende volwassene. En als je geen liefhebbende volwassene hebt, neem je afwijzing persoonlijk. Je blijft jezelf afwijzen, je gaat de afwijzing van andere mensen persoonlijk opvatten. Je zult er doodsbang voor zijn, als je geen liefhebbende volwassene hebt.
Je wordt er niet door opgeslokt en je weet niet hoe je nee moet zeggen. Je geeft jezelf over en je raakt de weg kwijt. En dit alles komt dus voort uit het niet weten hoe je van jezelf moet houden. Daarom is dit zo belangrijk dat mensen het leren en oefenen.
De stappen van innerlijke binding
We leggen in feite nieuwe neurale paden aan in de hogere hersenen voor hoger liefdevol, volwassen functioneren. Zodat het steeds gemakkelijker wordt om jezelf niet af te wijzen. Het gedrag van anderen niet persoonlijk op te vatten. Niet zo bang te zijn van wat mensen van je denken en in staat zijn om nee te zeggen en jezelf niet op te geven. Maar het vergt wel wat oefening. Het gaat niet van de ene op de andere dag.
Het is altijd een boeiende balans. Het lijkt altijd een uitdaging te zijn om niet van de ene naar de andere kant te vallen. Dus leef in het midden. Als mensen in die terreur zitten, wat duidt op zelfverlating, denken ze dat de terreur van buitenaf komt. Ze denken zelf dat deze persoon hen afwijst. Maar wat er echt gebeurt is dat ze zichzelf afwijzen.
Maar als je leert en oefent om het in je lichaam toe te laten, de liefde, vrede, troost en de vreugde. Door de geest, die er altijd voor ons is, voelen we ons nooit alleen. En zo verdwijnt de angst om alleen gelaten te worden.
Zoveel mensen gaan relaties aan met de bedoeling om liefde te krijgen, om voltooid te worden. Om veiligheid te krijgen en een gevoel van eigenwaarde te krijgen. Maar als je hebt geoefend in je hechting en je houdt van jezelf, dan ga je een relatie aan om liefde te delen. Samen te leren en samen te groeien. Dat is een heel andere energie dan liefde willen krijgen omdat je jezelf in de steek laat en je van binnen leeg en bang voelt.
En liefde delen, dat gebeurt als je van jezelf leert houden. Je vul jezelf met liefde en het stroomt over en je wilt het met anderen delen. Je wilt het delen met je geliefde en dat is de meest vreugdevolle ervaring in het leven. De hele kwestie van afwijzing of opslokken komt niet eens in beeld, als beide mensen verantwoordelijkheid nemen voor hun gevoelens.
De meeste mensen hebben dit nooit geleerd om zelf verantwoordelijkheid te nemen.
Een stap voor stap proces
Ik zat in allerlei soorten therapieën en geen enkele therapeut heeft me ooit verteld dat ik verantwoordelijk was voor mijn eigen gevoelens. Of hoe ik contact kon maken met de bron van begeleiding. Dus als mensen leren en oefenen in onze verbondenheid, leren ze verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen gevoelens. Ze leren zichzelf te vullen met liefde en het te delen. Dan kunnen ze echt, echt de vreugde van intimiteit ervaren.
Het is alsof je een kind hebt dat overstuur bij je komt. Het eerste wat je wilt doen is aanwezig zijn voor het kind en vragen wat er aan de hand is. Dat is wat je met jezelf kan doen, je wilt open zijn en je wilt in je hart zijn. Je wilt zorgzaam zijn voor jezelf en dat is wat we met onszelf kunnen doen. Wil je onderzoeken wat er gebeurt? Dan kunnen we afstemmen op wat het kind nodig heeft.
Dat is wat we met onszelf doen en dan ondernemen we actie. Het is dus een logisch stap voor stap proces. Het is precies wat liefhebbende ouders met hun kinderen doen. Ze hebben alleen niet geleerd om het met zichzelf te doen.
Je hogere hersenen oefenen
Hoelang het duurt om een ouder te zijn? Als je een kind hebt, hoelang duurt het dan om een liefhebbende ouder te zijn? Ten eerste leren we in de loop der tijd, maar we zijn ons hele leven een ouder voor hen. Mijn kinderen zijn van middelbare leeftijd. Ik ben nog steeds een ouder voor ze. Dus als je zegt hoelang kan het duren?
Als een liefhebbende volwassene ben je er. Je doet het en op elk moment dat je jezelf in de steek laat, doe je dat niet. En dus hoe meer je de stappen oefent, hoe meer je de nieuwe neurale paden en je hogere hersenen ontwikkelt. En zoals alles met leren, vergt het oefenen. Het gaat er dus niet om hoelang het duurt.
Na verloop van tijd word je er steeds beter in tot het je natuurlijke manier van zijn wordt. Toen ik ermee begon, dacht ik altijd dat dit zal nooit natuurlijk worden. Ik moest er altijd over nadenken. Nu is het natuurlijk. Ik hoef er niet meer over na te denken. Het is gewoon een deel van mijn leven.
Een van de belangrijkste boodschappen als we in een situatie zitten van angst en terreur, waar velen van ons waarschijnlijk mee te maken hebben. Is erkennen dat we al in die staat van angst hebben en we onszelf verlaten hebben. We zijn er niet voor onszelf geweest. We zijn ons niet bewust geweest van onze gevoelens en voor onszelf gezorgd. We hebben geen band met onszelf opgebouwd.
Erken wat je bewust bent geworden
Dus ik vond het echt krachtig om te erkennen dat wanneer je in die staat bent, je jezelf al verlaten hebt. Dat stukje bewustwording is voor mij al ok. Dus op die momenten voel ik dat coping mechanisme. Die verlatingsangst die ik lang geleden heb ontwikkeld.
Dat zijn de momenten waarop we naar onszelf kunnen terugkeren omdat we ons ervan bewust zijn dat we in die staat zijn. Dus dan hebben we het bewustzijn dat we terug kunnen komen naar onszelf en ervoor onszelf te zijn. Vrij van trauma.
